1 czerwca 2019 r. „Niezapominajka”- Kamionka zapisze  się w pamięci  wolontariuszy ze Szkoły Podstawowej w Janowie jako niezwykły. Uczniowie odebrali grant na realizację projektu „Janowiacy i Żydzi- razem żyliśmy przez wieki". Mieli także możliwość uczestniczyć w spotkaniu z praprawnukami Wojciecha Bogumiła Jastrzębowskiego: Elżbietą Jastrzębowską, Marcin Miller, Wojciech Miller i Jerzym Jastrzębowskim. Spotkanie uświetnił swoim występem aktor, inicjator i założyciel Fundacji My Obywatele UE- Olgierd Łukaszewicz oraz Alicja Wejner- dziennikarka, pisarka i  autorka książki pt. „Azymut wspólna Europa. Jastrzębowski” przedstawiła mało znane fakty z życia i działalności Wojciecha Jastrzębowskiego.  Spotkanie w Garncarskiej Wiosce  zorganizowane było z okazji 25- lecia-  Nidzickiej Fundacji Rozwoju Nida.  Kim był Wojciech Bogumił Jastrzębowski?  Niezwykła postać, szczególnie nam bliska chociażby z tego względu, że urodził  14 bądź 15 kwietnia  1799 r.  w pobliskich Giewartach. Był znanym naukowcem, wynalazcą, botanikiem, fizykiem i zoologiem. Jako żołnierz brał udział w Powstaniu Listopadowym.              3 maja 1831 roku opublikował 17-stronicową broszurkę pt. Wolne chwile żołnierza za polskiego, czyli myśli o wiecznym pokoju między narodami ucywilizowanymi.  Zasadniczą część utworu stanowiła nowatorska, jak na owe czasy Konstytucja dla Europy. Autor domagał się ustanowienia Europy nie krajów, a narodów, zniesienia granic, ujednolicenia prawa i wspólnych organów władzy. Zmarł 30 grudnia 1822 roku w Warszawie.

Więcej informacji o Wojciechu Bogumile Jastrzębowskim można znaleźć na stronie internetowej www.janowo.pl, Wojciech Bogumił Jastrzębowski/ Facebook i szkolnej Izbie Pamięci.

,,Inny, a jednak taki sam „ – warsztaty  bajkoterapeutyczne

21.05.2019 r. uczniowie klas 1-3 wspólnie z wychowawcami uczestniczyli w przepięknych warsztatach terapeutycznych zorganizowanych przy współpracy z Biblioteką Publiczną w Janowie. Uczniowie wysłuchali bajki terapeutycznej, ,,Zebra”.

Założeniem tego spotkania było ukazanie inności jako czegoś dobrego, nie dyskryminującego drugiego człowieka, pokazanie, że jest wiele inności w naszym otoczeniu.  Przecież różnimy się wyglądem, jedno dziecko ma piegi, inne nosi okulary, są dzieci na wózkach inwalidzkich i mające inny kolor skóry,  ale tak naprawdę wszyscy jesteśmy dobrymi ludźmi i  akceptujemy te różnice. Celem było uświadomienie dzieciom, że obok niego mogą pojawiać się różnice i by nauczyło się je akceptować, oraz by nie odczuwało lęku z powodu swojej inności.

 Wg słownika języka polskiego inność oznacza „odznaczenie się cechami wyróżniającymi spośród jakiegoś zbioru tego samego gatunku; bycie innym, różność, odrębność, odmienność: inność człowieka, rzeczy, zjawiska1”.

 Definicja ta została poszerzona o „nietolerancyjny”, „wyobcowany”. Inności jak wiemy nie są akceptowane w naszym społeczeństwie, więc chciałyśmy nauczyć dzieci je akceptować, bo inny nie znaczy gorszy. Dzieci zrozumiały, że nie powinny budować barier wśród siebie,  nauczyły, że każdego człowieka należy szanować . Dzieci wiedzą, że każdy ma prawo do szacunku i potrafią reagować na nienawiść, nietolerancję i inne objawy łamania praw drugiego człowieka.

Na zakończenie wszystkie dzieci otrzymały pieczone kiełbaski i pyszne muffinki-zebra. Była to niesamowita przygoda.

20 maja 2019r. w naszej szkole odbyło się spotkanie rodziców z pedagogiem szkolnym, psychologiem Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej w Nidzicy i dyrektorem szkoły. Podczas spotkania  rodzice zostali zapoznani z obowiązującą w szkole polityką ochrony dzieci przed krzywdzeniem, poznali procedury bezpieczeństwa w naszej szkole . W dalszej kolejności, odbyła się pedagogizacja rodziców na temat: „ Jak wychować dziecko wolne od agresji” . Celem niniejszego spotkania było uświadomienie rodzicom problemu jakim staje się nasilające się wśród dzieci i młodzieży zjawisko agresji, zapoznanie  z pojęciem i różnymi formami zachowań agresywnych, psychologicznym mechanizmem powstawania agresji u człowieka, sposobami postępowania z dziećmi przejawiającymi zachowania agresywne, a ponadto dostarczenie najważniejszych wiadomości dotyczących przyczyn agresywnych zachowań wśród dzieci i młodzieży.

„Zabawa jest nauką, nauka zabawą. Im więcej zabawy tym więcej nauki” - takie przesłanie niósł za sobą Wojewódzki konkurs plastyczny, którego kolejna edycja właśnie się rozstrzygnęła. Jego głównym zadaniem było zachęcenie dzieci - poprzez zabawę - do refleksji nad zasadami bezpieczeństwa w codziennym życiu i otaczającym ich świecie. Nauka poprzez zabawę - to najkrótsza droga do umiejętnego radzenia sobie w sytuacjach kryzysowych.

Inicjatorami Konkursu Plastycznego pn. „Dbam o swoje bezpieczeństwo” są policjanci Komendy Wojewódzkiej Policji w Olsztynie..

Konkurs cieszy się coraz większym zainteresowaniem.

 Realizowany jest w trzech etapach:

1) etap szkolny - spośród wykonanych przez uczniów prac plastycznych komisja szkolna wybiera nie więcej niż po 5 prac w każdej kategorii wiekowej (klasy I, klasy II i klasy III) i przesyła je do właściwych komend miejskich/ powiatowych Policji.

2) etap powiatowy – spośród otrzymanych prac powiatowa komisja wybiera po 3 prace w każdej grupie wiekowej . Komendy miejskie/ powiatowe Policji przekazują wybrane prace (w sumie 9 prac) do Wydziału Prewencji Komendy Wojewódzkiej Policji w Olsztynie.

3) etap wojewódzki – komisja wojewódzka spośród nadesłanych prac plastycznych wybiera po 4 laureatów w każdej grupie wiekowej.

Jesteśmy bardzo dumni, gdyż uczniowie kl. II naszej szkoły zdobyli wyróżnienie i piękne nagrody.

Wyróżnieni uczniowie:    Paweł Kobyliński

                                            Wiktoria Tworkowska

Wycieczka nad morze… 09.05-10.05.2019 r.

9 maja  uczniowie klas III – VIII (49- osób)  wyjechali na dwudniową wycieczkę nad morze.  Trasa wycieczki: Władysławowo - Hel – Łeba.

Opiekę nad dziećmi sprawowali nauczyciele: Agnieszka Tobojka, Aldona Auguścik, Grażyna Napiwodzka i Beata Angielska.

Przebieg wycieczki :

Pierwszym punktem wycieczki było zwiedzenie we Władysławowie  wystawy multimedialnej ,,Praca Rybaka: jak, gdzie , czym?’’ – w niezwykle ciekawy  i interaktywny sposób przedstawiona została problematyka pracy rybaka, tradycyjnego kaszubskiego zawodu.  Następnym punktem była wizyta na Helu  i w Helu. Fokarium to  miejsce gdzie prowadzi się działalność naukową, której celem jest odtworzenie kolonii foki szarej w Akwenie południowego Bałtyku. Stadko liczy aktualnie sześć fok. Później  udaliśmy się w krótką podróż do  Muzeum  Obrony  Wybrzeża, tam zobaczyliśmy  wystawy i eksponaty nawiązujące do historii militarnej Rejonu Umocnionego Hel, wielokondygnacyjną wieżę kierowania ogniem, z punktem widokowym na szczycie. W drodze powrotnej na nocleg do pensjonatu   ,,Łebsko”  w Żarnowskiej  przeszliśmy się Aleją Gwiazd Sportu we Władysławowie.

Drugi dzień  imprezy rozpoczęliśmy wspólnym śniadaniem w pensjonacie. Ustaliliśmy  plan działania i ruszyliśmy do Łeby kupić pamiątki.  Następnie  wybraliśmy się  w rejs po morzu statkiem Gryf typu galeon. Lecz to nie koniec atrakcji, mimo zmęczenia, uczniowie nie mogli się doczekać kolejnej atrakcji. Słowiński Park Narodowy słynne ruchome wydmy,  na które  dojechaliśmy melexami. Wywarło to na nas ogromne wrażenie, w piasku bawiliśmy się wszyscy…  Niestety to co dobre szybko się kończy. W drodze powrotnej do domu w Nowym Dworze Gdańskim obróciliśmy się do Mc Donalds.

Do Janowa wróciliśmy o godzinie 20.20.

Na koniec cytat, który myślę… warto pamiętać!!!

„Ten, kto żyje widzi dużo. Ten, kto podróżuje widzi więcej”- arabskie przysłowie.

                                     Opracowała: Agnieszka Tobojka

1. Bądź pozytywnie nastawiony do świata.

2. Często się uśmiechaj.

3. Szanuj innych, nie naruszaj ich godności, kieruj się ich dobrem.

4. Bądź kulturalny.

5. Używaj "czarodziejskich słów": proszę, dziękuję, przepraszam.

6. Zapomnij o słowach wulgarnych.

7. Spokojnie i rozważnie rozstrzygaj konflikty.

8. Nie sprawiaj innym kłopotów.

9. Bezinteresownie śpiesz z pomocą potrzebującym. 10. Dziel się życzliwością z innymi.
Oto jak fajnie dobrym być i w zgodzie ze wszystkimi żyć!

Kwiecień 2019 roku w Szkole Podstawowej w Janowie został ogłoszony miesiącem dla zdrowia. Celem głównym przedsięwzięcia było promowanie zdrowego stylu życia wśród uczniów poprzez trwałą zmianę nawyków żywieniowych oraz zachęcanie do aktywności fizycznej. Wszelkie działania skierowane były do uczniów, nauczycieli, rodziców. Podczas zajęć świetlicowych, godzin wychowawczych, na lekcjach przedmiotowych uczniowie zdobywali teoretyczną i praktyczną wiedzę o zdrowiu, sposobach jego ochrony, kształtowali nawyki racjonalnego żywienia, wdrażani byli do dbałości o sprawność fizyczną i kondycję swojego ciała. Przeprowadzono pogadanki, quizy, zajęcia warsztatowe, „aktywne przerwy” oraz apel pod hasłem „Owocowo - warzywny zawrót głowy”- 29.04.2019. Wśród najważniejszych zadań, które udało się zrealizować w trakcie trwania akcji należy wymienić: 1. Cykl zajęć świetlicowych dotyczących zasad zdrowego odżywiania i aktywności ruchowej. Organizacja: p. G. Napiwodzka, p. A. Kacprowicz, D. Kamińska, K. Pisarski. 2. Wizualizacja materiałów edukacyjnych w klasach na temat zdrowego odżywiania: Talerz zdrowia, Zasady zdrowego żywienia, 10 przykazań zdrowotnych, Rozkład posiłków w ciągu dnia, Podstawowe składniki odżywcze, Choroby cywilizacyjne, itd. Organizacja: wychowawcy klas.
Koordynator akcji: Dorota Kamińska

30 kwietnia  2019 roku w naszej szkole odbyło się pasowanie na czytelnika uczniów klasy I. Celem uroczystości było zachęcenie najmłodszych do korzystania z biblioteki szkolnej, wypożyczania książek oraz systematycznego rozwijania umiejętności czytania.

Pasowanie na czytelnika to oficjalne przyjęcie uczniów do grona czytelników biblioteki. Zanim jednak uczniowie złożyli przyrzeczenie klasa czwarta zaprezentowała część artystyczną „W krainie książek”, z której dowiedzieliśmy się wiele ciekawostek o książkach, przypomniała nam o obchodach świąt związanych z książkami.

Uczniowie klasy I popisali się recytacją wierszy J. Tuwima, odgadywali także bajkowe zagadki, które sprawdziły ich znajomość bohaterów baśni i bajek. Po takim wprowadzeniu przyszli czytelnicy złożyli uroczyste przyrzeczenie, że zawsze będą szanować książki, korzystać z ich mądrości i sumiennie wypełniać obowiązki czytelnika, a pani dyrektor ogromną zakładką dokonała pasowania każdego z uczniów. Nowi czytelnicy otrzymali Prośby książki oraz słodkie upominki.

Autyzm Wystarczy Zrozumieć

Dnia 2 kwietnia w naszej szkole odbyły się obchody Światowego Dnia Świadomości Autyzmu.

Autyzm jest zaburzeniem neurologicznym dotykającym coraz większą liczbę dzieci i ingerującym w wiele obszarów życia. Powoduje to, że osoby dotknięte ASD rozwijają się inaczej. Szacuje się, że 1 osoba na 100 ma autyzm- w różnym spectrum. Nie znamy pochodzenia tego zaburzenia, a funkcjonowanie takich osób jest dla nas niezrozumiałe. Prowadzi to do ich społecznego wykluczenia. Dlatego postanowiliśmy poszerzyć wiedzę naszych uczniów, wzbudzić w nich poczucie zrozumienia i akceptacji osób z autyzmem. W tygodniu poprzedzającym obchody w klasach były przeprowadzone zajęcia przybliżające funkcjonowanie takich osób, spostrzeganie przez nich świata i informacje w jaki sposób my możemy im pomóc. Prowadząc zajęcia korzystaliśmy z prezentacji i scenariuszy lekcji przygotowanych przez Fundację JiM, której głównym celem jest polepszenie sytuacji dzieci z autyzmem i ich rodzin, a także minimalizowanie wykluczenia społecznego dorosłych osób z ASD. Każda klasa po przeprowadzonej Lekcji Autyzm miała do wykonania plakat. Wszystkie plakaty brały udział w konkursie. W związku z dużym zaangażowaniem i pomysłowością uczniów konkursu nie rozstrzygnięto. Każdy otrzymał drobny upominek.

Dnia 2 kwietnia uczniowie i nauczyciele ubrani na niebiesko z przygotowanymi plakatami i niebieskimi balonami wyruszyli na przemarsz przez miejscowość. Miał on na celu pokazanie wsparcia, zrozumienia i akceptacji dla osób z autyzmem. „Wierzymy, że aby zmienić świat dla osób z autyzmem, wystarczy zrozumieć. Zrozumieć trudności z którymi się zmagają. Zrozumieć odmienność. Zrozumieć, aby zmienić ich życie na lepsze.”

B. Angielska

M. Słomkowska

       19 marca 2019 roku po raz kolejny uczciliśmy w Szkole Podstawowej w Janowie imieniny  Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego. Z okazji imienin patrona szkoły  przygotowano tablicę informacyjną dotyczącą życia prywatnego, kariery zawodowej i politycznej. W bibliotece szkolnej znalazła się wystawa książek o Naczelniku Polski. Uczniowie tego dnia zapalili znicze pod Obeliskiem znajdującym się na rynku w Janowie. W szkolnej Izbie Pamięci  udostępniono pamiątki i książki ze zbiorów prywatnych rodziny Gratunik. Cenny eksponat stanowi wydana w 1935 roku książka H. Cepnika  „Józef Piłsudski twórca niepodległego państwa polskiego”. Jak sam autor twierdzi pisał ją w okresie żałoby po jak sam określił Piłsudskiego.

„Mam szacunek do ludzi, którzy potrafią coś zrobić dla Polski i dla niej cierpieć. Tego nauczyła mnie historia” – prof. Ryszard Juszkiewicz

15 lutego 2019 roku  zmarł prof. Ryszard Juszkiewicz- „Prawnik, historyk, badacz dziejów ziemi mławskiej oraz senator. Urodził 1 stycznia 1928 r. w Janowie. Od 1941 r. mieszkał w Mławie. W 1949 r. ukończył tutejsze Państwowe Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące im. St. Wyspiańskiego , w 1952 r. studia na wydziale prawa Uniwersytetu Warszawskiego (I stopnia), a w 1959 r. studia prawnicze II stopnia. W tym samym roku ukończył także studia na wydziale historii UW. Za rozprawę „Mławskie Mazowsze w latach 1939–1945”, napisaną pod kierunkiem profesora Stanisława Herbsta, uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych. Pracę habilitacyjną zatytułowaną „Wrzesień 1939 na Mazowszu Północnym” obronił w 1992r. na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 1952 do 1987 r. pracował w sądownictwie w Mławie i Żurominie. W latach 1980–1982 był doradcą „Solidarności”. W latach 1989–1993 sprawował mandat senatora I i  I kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego, reprezentując województwo ciechanowskie. Przez cztery lata pełnił funkcję dyrektora Głównej Komisji do Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Opublikował blisko 30 książek i około 400 artykułów, recenzji oraz biogramów o treści historycznej. Był prorektorem Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Ciechanowie i w Mławie, współorganizatorem i inicjatorem powstania Instytutu Filologiczno-Historycznego w Mławie, Stacji Naukowej im. prof. Stanisława Herbsta, Muzeum Ziemi Zakrzeńskiej (1963), wieloletnim prezesem Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Mławskiej (następnie został prezesem honorowym). Był również właścicielem Muzeum Juszkiewiczów o charakterze militarnym, członkiem wielu towarzystw naukowych (m.in. Mazowieckiego Towarzystwa Naukowego, Towarzystwa Naukowego Płockiego, Towarzystwa Naukowego im. Kętrzyńskiego w Olsztynie, Instytutu Historycznego im. Gen. Władysława Sikorskiego w Londynie), członkiem rady naukowej Muzeum Niepodległości w Warszawie i redakcji periodyku „Pamięć i Niepodległość”, członkiem rady naukowej Archiwum Państwowego m.st. Warszawy i redaktorem rocznika „Ziemia Zawkrzeńska”- w podobnym tonie przedstawiała prof. Ryszarda Juszkiewicza nie tylko lokalna prasa.

W sobotę 23 lutego w ostatnie drodze towarzyszyli mu: licznie zgromadzeni  liczni mławianie, przedstawiciele władz państwowych, lokalnych władz samorządowych, parlamentarzyści, żołnierze Wojska Polskiego, ale też  młodzież i nauczyciele, z którymi profesor współpracował praktycznie od zawsze. Ksiądz Ryszard Kamiński wspominał go jako „człowieka, dla którego Mława stała się domem, nie tylko rodzinnym. Jego domem były różne stowarzyszenia, organizacje, instytucje, wspólnoty, szkoły i parafie, do których należał. We wszystkich miejscach czuł się dobrze. Wnosił do ich życia wiele dobra, mądrości i swojej zapobiegliwości. Był zatroskany o nasz mławski dom, o Mazowsze, o dobre wykształcenie i wychowanie młodych pokoleń” – podkreślał w swoim kazaniu kapłan. Wspominał  też o licznych inicjatywach, które podejmował prof. Ryszard Juszkiewicz  w ciągu swojego życia.

O tym, jak cenionym człowiekiem był zmarły mówił Burmistrz Mławy Sławomir Kowalewski, twierdząc, że mimo 91 lat, pan profesor Ryszard Juszkiewicz odszedł od nas za wcześnie […]. To wyjątkowy honor dla nas, że taki mieszkaniec żył w Mławie, że był budowniczym naszego miasta, że wykazywał szczególną troskę o naukę i wychowanie […], o prawdę historyczną, o żołnierza polskiego – mówił burmistrz. Wspominał pierwszą znaną     w kraju i za granicą publikację Ryszarda Juszkiewicza „Mławskie Mazowsze w walce”, za sprawą której autor wydobył z mroków historii żołnierzy Armii Modlin walczących na północnym Mazowszu o wolność Polski, przelewając własną krew i oddając życie. To tylko jeden z wielu dowodów szacunku i miłości profesora do polskiego żołnierza, której wyrazem była obecność wojska na uroczystości pogrzebowej  – Dziękuję Ci za to, że byłeś w naszym mieście […], byłeś niespokojnym duchem i podczas każdego spotkania mówiliśmy o tym, co dzieje się w Mławie i o tym, co w naszej ukochanej ojczyźnie […]. Panie profesorze, dziękujemy za wszystko. Będziemy starali się, jako spadkobiercy pańskiego testamentu, realizować pomysły, które pan w nas zaszczepił i pozostawił” - dodał burmistrz.

O działalności , dokonaniach, patriotyzmie, o dobrze przeżytym życiu, które pozostanie w pamięci pokoleń   profesora,  osobistych relacjach  w swoich wystąpieniach mówili  obecni na uroczystościach Wicemarszałek Senatu RP Adam Bielan i Senator RP Jan Maria Jackowski.

Powyższe wystąpienia były dla wszystkich ciekawą lekcją historii, podczas której losy naszej ojczyzny  trwale wpisały się w życiorys dobrze znanego nam człowieka. Odkrywał przed nami nieznane losy bohaterów, przebieg działań wojennych, które miały miejsce tuż „za miedzą”.

Najbardziej osobisty, wzruszający  charakter miało  pożegnanie z Ryszardem Juszkiewiczem jego syna Piotra. Wspominał on spędzane z ojcem dzieciństwo, rozmowy , podczas których ojciec dzielił się z dziećmi swoją wiedzą i zaszczepiał w nim i siostrze miłość do ojczyzny. Wspominał  o niezłomnej postawie, jaka towarzyszyła profesorowi w ciągu życia. Jako przedstawiciel sądownictwa wobec władz Polski ludowej, a słowo „kompromis” budziło u niego  cień podejrzenia. „Ojciec był jak drzewo. O chropawatej korze czasami. Jakby się go przesadzało, to na pewno by umarł. Są takie drzewa, to każdy ogrodnik wie, których nie wolno przesadzać […]. Ojciec był takim drzewem – porównywał syn, który zwracał się bezpośrednio do zmarłego ojca: – Pochowają cię na cmentarzu, który znasz jak własną kieszeń; w mieście, które kochałeś; na ukochanej Ziemi Zawkrzeńskiej, na północnym Mazowszu. Czego człowiek może chcieć od życia więcej? Wszystko masz […]. Po spełnionym życiu, po życiu pracowitym, ojcze, tato, odpocznij”.

Tak przeżyć życie życzyłby sobie nie jeden z nas. W pamięci nauczycieli i uczniów naszej szkoły pozostanie niezwykle ciepłym, serdecznym i przyjaznym człowiekiem, a poprzez swój głęboki patriotyzm autorytetem . Zawsze przyjmował zaproszenie do Janowa. Szkolną i Gminną Bibliotekę wzbogacał o każde nowo wydane pozycję. Uczestniczył  w uroczystościach gminnych i patriotycznych. Z niezwykłą cierpliwością dzielił się z ważną dla niego młodzieżą,  swoją wiedzą i doświadczeniem, podpowiadał jak wyjaśniać ważne kwestie i często trudne w interpretacji kwestie związane z naszą przeszłością W  każdym, to go słuchał, czytał jego publikacje  pozostawił kawałek naszej wspólnej lokalnej historii. Uczestnicząc w prelekcjach profesora odnosiło się wrażenie, że wyrażał swoje myśli i poglądy w sposób odpowiedzialny, niezwykle rzetelny i jednocześnie ostrożny. Pisząc o losach wielu mawiał,  iż „opisywać nie znaczy oceniać, a wydobywać znaczy wydobywać  i ocalić od zapomnienia  tych, którzy na to zapomnienie zostali skazani przez historię”.  Starał się być rzetelnym w interpretowaniu faktów. Odtwarzał historię miejsc, które były mu bliskie.

26 września 1988  po raz pierwszy, jeszcze jako dr nauk humanistycznych odwiedził Szkołę Podstawową w Janowie. W kronice szkolnej widnieje zapis: „ 49 rocznicę września uczciliśmy uroczystym apelem, na który zaprosiliśmy pana Ryszarda Juszkiewicza z Mławy. Mimo pracy zawodowej i licznych obowiązków społecznych, pan Juszkiewicz chętnie spotkał się z młodzieżą naszej szkoły. Wysłuchał części artystycznej przygotowanej przez uczniów kl. VII i VIII wyrażając się z aprobatą o jej poziomie. Nasz gość zwrócił uwagę na dobór wierszy mówiących o walce, bohaterstwie żołnierzy, o śmierci i życiu. (…) Dr Ryszard Juszkiewicz przywiózł dla naszej szkoły cenny dar- książkę pt.„Wojna w 1939 r.   na Północnym Mazowszu , której sam jest autorem. Wzbogaciła ona zbiory biblioteki szkolnej”.

18 marca 1990 roku  podczas spotkania z senatorem Juszkiewiczem poruszano kwestię przywrócenia szkole imienia Józefa Piłsudskiego. „Przybliżył  on wówczas zgromadzonym postać Marszałka Polski, jego działalność i zasługi położone na drodze walki  do niepodległości Polski. Podniesiono kwestię cech moralnych człowieka kreowanego na Patrona szkoły. Bardzo przekonywująco mówił i wyjaśnił wiele wątpliwości”. 

Natomiast 1 czerwca 1991 roku napisał na kolejnych kartach kroniki :”Jestem szczęśliwy, że                      mogłem uczestniczyć w uroczystości przywrócenia Szkole Podstawowej w Janowie- Honoru , co łączy z przywróceniem  Jej nazwy – Starego Patrona – Marszałka Józefa Piłsudskiego”.

Senatora nie zabrakło także na Uroczystości Poświęcenia Sztandaru szkolnego – 10 października 1998 r., gdzie mówił o patriotyzmie i doniosłości chwili.

Ostatni wpis profesora pochodzi z 10 listopada 2015 roku z Księgi Pamiątkowej. Podczas „Gminnego Święta Niepodległości” i otwarcia szkolnej Izby Pamięci im. Stefana Gratunika –„Jestem pełen uznania dla organizatorów dzisiejszej uroczystości( patriotycznej i mądrej, a także pięknej i potrzebnej w dzisiejszych trudnych czasach”. Ostatnia rozmowa  z prof. Juszkiewiczem miała miejsce  10 listopada 2017 roku. Z rozmowy wynikało, że ma problemy ze zdrowiem. Powiedział wtedy: ” Do Janowa nie mógłbym nie przyjechać”. Ze względu na stan zdrowia nie uczestniczył w „Obchodach 80- rocznicy powstania szkoły Podstawowej w Janowie”.

Spisywał i dokumentował nie tylko  dzieje Ziemi Zawkrzańskiej. Tworzył historię gminy Janowiec Kościelny i odkrywał nieznane losy janowskich bohaterów. Zawarte w nich  i ułożone w przejrzysty sposób, często bolesne, pisane piękną polszczyzną  treści, pozwalają szybko dotrzeć do miejsc i wydarzeń interesujących czytelnika.

Zawsze z nostalgią podkreślał, że urodził się w Zembrzusie, niedaleko Janowa.  Podkreślał że pochodzi z rodziny, jak część sam podkreślał  robotniczo- szlacheckiej o głęboko zakorzenionym patriotyzmie, przekazywanym od pokoleń. Matka pochodziła z drobnej, pobożańskiej szlachty, a „ojciec z rodziny robotniczej( jako 17- letni chłopak, podczas wojny polsko- bolszewickiej 1920 roku  zgłosił się na ochotnika).   Na jednym ze spotkań, wspominał na łamach jednej z gazet : „Z dzieciństwa pamiętam, jak wieczorami spotykali się chłopi po domach i długo rozmawiali... o wojnie. Chodziłem z ojcem i słuchałem ich z zapartym tchem, i tak zaraziłem się tą historią – opowiada profesor. Jak sam przyznaje, ogromny wpływ na kształtowanie w nim pasji historycznej miał również ks. Ignacy Krajewski, wieloletni proboszcz parafii na mławskiej Wólce”. Była więc to rodzina,  w której mieszka patriotyzm Bóg” – mówił w jednym z wywiadów. W jego rodzinie chętnie czytano książki. Jako młody chłopiec  chodził po książki do Janowa i wypożyczał je w parafialnej bibliotece. Podczas okupacji  rodzina Juszkiewiczów wraz z innymi została w 1941 roku wysiedlona do Mławy. Od tego czasu zamieszkał w Mławie (żartobliwie mówił, że jest Mławianinem przez zasiedzenie). Wkrótce podjął pracę w niemieckiej fabryce szczotek, a następnie firmie murarskiej.  Koledzy, którymi się otaczał interesowali się przeszłością i przyszłością kraju, literaturą i lubili czytać. Miłość do historii zaszczepiła w nim nauczycielka tego przedmiotu Podczas pracy  rozmawiali Polsce, przeczytanych książkach  i wymieniali poglądy. Wszyscy należeli do konspiracji, która w tym okresie także zaczęła kształtować poglądy młodego Ryszarda Juszkiewicza. W gimnazjum należał do harcerstwa i był drużynowym. Po ukończeniu liceum i zdaniu matury podjął studia na Uniwersytecie warszawskim, na który został bez problemu przyjęty. Po skończeniu studiów prawniczych  zaczął pracować w  na  w  sądownictwie  w Mławie i Żurominie. Wówczas też rozpoczął swoją przygodę z Towarzystwem Miłośników Ziemi Mławskiej, której prezesem był przez kilkanaście lat. Podczas swojego życia wpisał się w lokalną historię jako inicjatorem budowy wielu pomników poświęconych istotnym wydarzeniom historycznym.

Nie sposób wymienić wszystkich jego zasług. Przykładem może być Muzeum Juszkiewiczów, jedynym  prywatnym obiekcie w  Polsce. Mieści się ono w Mławie, w domu Państwa Juszkiewiczów, przy ulicy Żwirki i Wigury. Trudno nie zauważyć tego miejsca, praktycznie w centrum miasta, ponieważ nie przez przypadek stoi tam czołg T- 34. Profesor był przecież badaczem i znawcą dziejów bitew na Północny Mazowszu, w tym bitwy  mławskiej i kampanii wrześniowej.  Czołgiem opiekuje się  jednostka wojskowa z Bartoszyc.

 Jak twierdzi rodzina, zbiory muzeum  pochodzą  z lat 1863-1995. Zbiór biblioteczny stanowią woluminy ( ponad 6000) w tym o historycznej wartości białe kruki, wydanych w kraju, jak i za granicą., monografie  dotyczących historii Mławy oraz Północnego Mazowsza, militaria: karabiny i pistolety, rewolwery używane w I i II wojnie światowej, kolekcja 84 bagnetów, broń sieczna (m.in. miecz z XII wieku znaleziony w okolicach Wiśniewa oraz miecz litewski z XV wieku, pochodzący z Bitwy pod Grunwaldem,  zdjęcia i dokumenty dotyczące Katynia czy sławnych bitew, takich jak bitwa pod Monte Casino. .Oprócz wymienionych  eksponatów ściany pokoi zdobi  bogata galeria portretów.  Znajdują się wśród nich generałowie Wojska Polskiego II Rzeczpospolitej i poczet prezydentów, od Gabriela Narutowicza do Andrzeja Dudy. Jest między nimi portret Jana Pawła II i ostatnio dodany – kard. Stefana Wyszyńskiego.  Profesor Ryszard Juszkiewicz  na jednym ze spotkań mówił, ze kiedy myśli o historii naszego kraju i nasuwają mu się stwierdzenia, że tworzyli ją ludzie o różnych poglądach, jak chociażby sportretowani prezydenci. Mówił wtedy, ,ze pewnie w tym pokoju  między tyloma książkami i dokumentami, rozmawiają oni ze sobą, ba, pewnie nawet kłócą się. I dlatego jest tu portret papieża, a był on kimś ważniejszym niż prezydent. Jest on  tu, aby tych Polaków i te dzieje ze sobą godzić – tak wyrażał swoje myśli i poglądy.

Szczególną estymą  darzył Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego. W każdym z pomieszczeń domowego muzeum znajduje się podobiznę Marszałka: popiersie, obraz, szkic czy płaskorzeźbę. Widząc zdziwienie zwiedzającego  profesor odpowiada „Jemu się należy, aby tak szczególnie go uczcić. Za tym przemawiają fakty: jego patriotyczna postawa, zmysł tworzenia i kierowania wojskiem. Jego wojskowy geniusz był bezdyskusyjny. Byli też inni wielcy, jak Dmowski. Różnił się w wielu kwestiach z Marszałkiem, ale gdy miała wybić godzina wolności, pojednali się. Zrezygnowali z tego, co ich różniło, bo interes Polski był najważniejszy. Zauważmy, że rok 1918 był przygotowywany siłą jedności polskiego ducha: ludzi kultury, wiary, pracy społecznej, przez polityków wojskowych… przez wszystkich- podkreśla prof. Juszkiewicz.

Na uwagę zasługuje też kolekcja portretów prezydentów Polski niepodległej, z  Ryszardem Kaczorowskim, ostatnim polskim prezydencie rządu emigracyjnego w Londynie. W 1990 roku przekazał on wszystkie insygnia władzy prezydentowi Lechowi Wałęsie (oczywiście portret prezydenta Wałęsy znalazł tu swoje miejsce). Jak wiemy, prezydent Kaczorowski, podobnie jak prezydent Lech Kaczyński, zginął w katastrofie pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 roku.

W rodzinnej kolekcji znajduje się portret papieża Jana Pawła II. Prof. Ryszard Juszkiewicz twierdzi z uśmiechem, że „On tu jest też po to, aby w chwilach, gdy ci prezydenci się ze sobą kłócą, mógł ich ze sobą godzić… „Z sentymentem odnosi się też do innych portretów, jak chociażby generała Bernarda Monda, z pochodzenia Żyda. Wspomina, że w przedwojennej Mławie co czwarty mławianin był Żydem (w populacji liczącej 24 tysiące).

Nie można pominąć zbioru napisanych przez profesora książek, artykułów, które zostały napisane z wielkim  zaangażowaniem, pasją człowieka, kochającego swoje miasto, przywiązanego do prawdy. Nie da się ocenić rangi n tych książek, które ze względu na swoją wartość historyczną, mądrość  są cenne nie tylko dla profesora Juszkiewicza.

„Nigdy profesor Juszkiewicz nie należał do tzw. naukowców salonowych. To nie jest ten typ. Te książki, które napisał przenoszą czytelnika nie tylko w świat takiej typowej nauki historycznej, ale również wielkiej przygody z przeszłością. Tą historią, która najbardziej go interesuje, bo ona dotyczy właśnie najbliższego środowiska. Tego regionalnego, tego środowiska naszego codziennego życia” . – mówił  rektor PWSZ Leszek Zygner. Profesor Jan Szczepański natomiast nazwał go hetmanem mazowieckich historyków”.

Wraz z małżonką Ewą podarował janowskiej parafii obraz Jana Pawła II, który znajduje się w naszym Kościele.

Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Z życia zerówki cz.4.

Dekanalny Konkurs Biblijny „Ewangelia według św. Łukasza”

7 marca 2019 r. w Szkole Podstawowej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego odbył się dekanalny etap Konkursu Biblijnego „Ewangelia według św. Łukasza”. Wzięło w nim udział 14 młodych ludzi z klas V – VIII, którzy przybyli wraz ze swoimi opiekunami z wszystkich 7 parafii dekanatu: Duczymina, Dzierzgowa, Gruduska, Krzynowłogi Małej, Krzynowłogi Wielkiej, Pawłowa i oczywiście Janowa. Naszą szkołę reprezentowali: Lena Mierzejewska i Wiktor Napiwodzki.

Modlitwę na rozpoczęcie poprowadził dziekan naszego dekanatu, ks. prał. Piotr Joniak, który wprowadził też w konkurs. Podczas gdy młodzież rozwiązywała testy (w tym roku nawet katecheci podkreślali, że pytania są bardzo trudne), opiekunowie mogli zwiedzić naszą szkolną Izbę Pamięci im. mjr. Stefana Gratunika. Młodzież mogła też zwiedzić tę izbę już po napisaniu testu, kiedy komisja konkursowa zebrała się, by sprawdzić prace. Mogli również podziwiać okolicznościową wystawę o patronie konkursu, św. Łukaszu, którą wraz z młodzieżą przygotowała p. Małgorzata Słomkowska.

                Po podliczeniu punktów okazało się, że w etapie dekanalnym zwyciężyli: reprezentant Krzynowłogi Małej oraz reprezentantka Gruduska, i to oni wezmą udział w etapie diecezjalnym konkursu, który odbędzie się niebawem właśnie w Grudusku. Konkursowa komisja podkreślała, że wygranymi byli właściwie wszyscy, ponieważ każdy z uczestników dowiedział się więcej o św. Łukaszu i jego dziele.

(T.O.)

       Od 2011 roku dzień 1 marca został ustanowiony świętem państwowym, poświęconym żołnierzom zbrojnego podziemia antykomunistycznego. Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” jest obchodzony corocznie, nie jest jednak dniem wolnym od pracy. Pierwszy dzień marca jest dniem szczególnie symbolicznym dla żołnierzy antykomunistycznego podziemia – tego dnia w 1951 roku wykonany został wyrok śmierci na kierownictwie IV Komendy Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”.

       W naszej szkole uczniowie wraz z nauczycielami postanowili uczcić pamięć o tych, którzy polegli w walce z komunistycznym reżimem i przygotowali krótki montaż słowno muzyczny. Można było poznać ciekawe i dramatyczne historie tych, dla których dobro Niepodległej Rzeczpospolitej było najważniejsze. 

Uroczysta Gala podsumowująca program edukacyjny Szkoła Dialogu w 2018 roku

Forum Dialogu już od 11 lat wspiera uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych w odkrywaniu osobistych losów dawnych członków ich społeczności lokalnej. Dzięki temu Szkoła Dialogu stworzyła ogromną bazę przewodników po swoich miejscowościach, ale zarazem przewodników po Polsce wieloetnicznej, wielowyznaniowej i wielokulturowej. To wy jesteście prawdziwymi kustoszami pamięci o naszej niedawnej historii, jednak przywracając pamięć udaje się wam osiągnąć znacznie więcej – dlatego, że ideą Szkoły Dialogu jest budowanie więzi między waszymi miejscowościami a Żydami ze świata. Dzięki temu stajecie się ambasadorami Polski otwartej, tolerancyjnej i szanującej swoje dziedzictwo żydowskie. Tymi słowami przywitał zgromadzonych w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie prezydent m.st. Warszawy Rafał Trzaskowski. Uroczyste podsumowanie kolejnej edycji programu Szkoła Dialogu, a zarazem uhonorowanie uczestników i uczestniczek, podziękowanie za ich ciężką pracę, a także okazja do ogłoszenia i nagrodzenia najlepszych projektów przygotowanych przez młodzież w minionym roku odbyło się 26 lutego 2019 roku.

Gala Szkoły Dialogu 2018 zgromadziła ponad tysiąc dwustu gości. Wśród nich byli uczniowie i uczennice 40 tegorocznych szkół, które dołączyły do programu, oraz ponad 20 szkół kontynuujących, ich nauczycielki i nauczyciele, przedstawiciele i przedstawicielki samorządów oraz Przyjaciółki i Przyjaciele Forum, a także reprezentantki i reprezentanci środowiska dziennikarskiego, artystycznego, politycznego i dyplomatycznego.

Swoim przybyciem na uroczystość zaszczycili nas między innymi Wicemarszałek Senatu Bogdan Borusewicz, Ambasador Izraela w Polsce Anna Azari, Ambasador Australii w Polsce Paul Wojciechowski, Zastępca Szefa Misji w Ambasadzie Stanów Zjednoczonych w Polsce Eric Green, Prezydent miasta stołecznego Warszawy Rafał Trzaskowski, Naczelny Rabin Polski Michael Schudrich, Henryk Wujec, przewodniczący Rady Fundacji Forum Dialogu, oraz goście specjalni Gali: Ocalałe i Ocalali z Zagłady oraz Sprawiedliwe i Sprawiedliwi wśród Narodów Świata, których obecność była uosobieniem jednego z filarów programu Szkoła Dialogu: dzielenia się wiedzą między pokoleniami.

W 2018 roku 40 nowych szkół dołączyło do grona Szkół Dialogu, a 23 szkoły kontynuowało pracę rozpoczętą podczas warsztatów w poprzednich latach. Gala Szkoły Dialogu to przede wszystkim okazja do uhonorowania uczniów i uczennic uczestniczących w programie i ich ogromnego wysiłku, który wkładają w przygotowanie projektów upamiętniających dawnych żydowskich mieszkańców ich miejscowości. W tym roku nagrodziliśmy najlepsze i najbardziej przemyślane z tych projektów w czterech kategoriach:

Nagrodę w kategorii „Wpływ na lokalną społeczność” zdobyli uczniowie i uczennice z Zespołu Szkół Rolnicze Centrum Kształcenia Ustawicznego im. Ziemi Kujawskiej w Przemystce. Jury konkursowe napisało w laudacji: „Podczas projektu Szkoła Dialogu jednym z najważniejszych elementów jest zorganizowanie wycieczki dla wybranych gości. Rzadko która grupa poprzestaje tylko na tym elemencie. Waszych działań towarzyszących było tak wiele, że trudno byłoby je wymienić jednym tchem. Pokazaliście, że jakość i ilość mogą iść w parze. Zorganizowaliście Państwo zajęcia dla najmłodszych opowiadając im o świętach i tradycjach żydowskich, grając w drejdla i robiąc maski na Purim. Swoim kolegom ze szkoły zaproponowaliście lekcje i warsztaty o kulturze i historii Żydów. Postanowiliście też zachęcić społeczność swojej miejscowości do aktywności fizycznej, jednocześnie przypominając o żydowskich tradycjach piłkarskich, organizując turniej upamiętniający lokalną drużynę Makabi. W wasze działania, na wielu płaszczyznach zaangażowało się mnóstwo osób. Pokazaliście, że w waszej grupie jest wielka siła”.

W kategorii „Odkrywanie historii” zwyciężyły uczennice i uczniowie ze Szkoły Podstawowej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego w Janowie. W laudacji napisano: „Sami Państwo o sobie napisaliście: Zwyczajni uczniowie, którzy większość swojego dotychczasowego życia spędzają w szkole i nad książkami. Pokazaliście jednak, że jesteście niezwykli. Zdeterminowani i pełni chęci odkrywania historii Żydów ze swojej miejscowości, którzy jak podkreślaliście byli sąsiadami Państwa przodków, wpisali się w wasze lokalne dziedzictwo. Nakręciliście Państwo film, w którym pokazujecie, że warto sięgać po wiedzę swoich nauczycieli, regionalistów, ale przed wszystkim po przedwojenne wspomnienia mieszkańców. W Państwa miejscowości prawie nie ma śladów obecności społeczności żydowskiej. Jednak Państwo, dzięki waszym działaniom przypomnieliście o niej, odkryliście i opowiedzieliście zapomniane historie”.

Za „Innowacyjność działań” nagrodę otrzymał Zespół Szkół Plastycznych w Bielsku-Białej. Oddając głos jury konkursu: „Wykonanie planu minimum Państwu nie wystarczyło. Postanowiliście wykorzystać swoje wyjątkowe umiejętności i zdolności do stworzenie czegoś unikalnego. Zaprosiliście swoich kolegów, uczniów innych szkół do stworzonej przez siebie gry. Własnoręcznie wykonane elementy pokazały Państwa artystyczne zacięcie i wielką kreatywność. Wykorzystanie gry planszowej do pokazania kultury i tradycji żydowskich okazało się świetnym pomysłem, który będzie mógł służyć innym przez wiele lat. Jak na przyszłych artystów przystało stworzyliście Państwo również wystawę prezentującą budynki, których autorem był wielki architekt odpowiedzialny za projekty wielu budowli, które do dziś stoją w waszym mieście”.

W czwartej kategorii, „Różnorodność działań”, nagrodę przyznaliśmy Zespołowi Szkół Techniczno-Usługowych w Trzebini. W laudacji czytamy: „To, że zdobywacie Państwo wiedzę i upamiętniacie społeczność żydowską swojej miejscowości jest ważne nie tylko dla was samych, ale też dla innych mieszkańców, którzy często nie wiedzą zbyt wiele o historii swojej „małej ojczyzny”. Informacje, które udało się Wam zebrać przekazaliście Państwo organizując lekcje otwarte.  Pomagacie w opiece nad cmentarzem żydowskim. Chcąc upamiętnić tragiczną historię żydowskiej społeczności miasteczka wystaraliście się o możliwość umieszczenia tablicy w miejscu, gdzie znajdował się tak zwany „obóz za torami”. Wybraliście wiele form, które pokazały waszym sąsiadom, kolegom i rodzinom, losy Żydów mieszkających niegdyś w waszej miejscowości. Opowiedzieliście ich historię, przypominając, że „Oni byli tam z Wami…”

Główną część Gali zakończyliśmy energetyczną nutą: występem krakowskiego punkowo-folkowego zespołu Hańba!, gwiazdy sceny alternatywnej. Hańba! jest znana ze swoich adaptacji tekstów międzywojennych polsko-żydowskich poetów – między innymi Juliana Tuwima i Tadeusza Hollendera. Zespół zagrał na Gali trzy utwory: Żandarm, Narodowcy oraz Hoży i świeży.

Przed Galą odbyły się natomiast targi organizacji pozarządowych. Na targach obecne były następujące organizacje i instytucje, które wystawiły swoje stanowiska i podzieliły się swoją wiedzą z uczestnikami i uczestniczkami tegorocznej Gali: Fundacja Edukacyjna Jana Karskiego, Studenckie Koło Naukowe Judaistów Uniwersytetu Warszawskiego, Fundacja Panoptykon, Fundacja Humanity in Action Polska, Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma, Muzeum Historii Polski, Fundacja Szkoła z Klasą, Fundacja im. prof. Mojżesza Schorra, Gmina Wyznaniowa Żydowska  w Warszawie oraz Stacja Muranów.